زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

حسن بن خرّزاذ قمی





حسن بن خُرّزاذ قمی، از اصحاب امام‌ هادی (علیه‌السّلام) و از محدثان شیعه در عصر امام‌ هادی (علیه‌السّلام) (قرن سوم هجری قمری) بود.


۱ - معرفی اجمالی



شیخ طوسی حسن بن خُرّزاذ قمی را اهل کشّ، روستایی در گرگان قدیم معرفی کرده و می‌گوید که از اصحاب امام‌ هادی (علیه‌السّلام) به شمار می‌رفت، ولی روایتی از ائمه (علیهم‌السّلام) نقل نکرده است.
او از علی بن اسباط، حسن بن علی بن فضال، موسی بن قاسم بجلی، اسماعیل بن مهران، محمد بن حماد ساسی و حسن بن علی بن نعمان روایت دارد. جبریل بن احمد، محمد بن حسن، حسین بن اشکیب و احمد بن علی قمی سلولی از او روایت نقل کرده‌اند.
او محدث امامی و فردی موثق بود که هم مدح و هم ذمّ در حق او گفته شده است. حسن بن خُرّزاذ راویِ روایات زیادی بود، ولی گفته شده که در اواخر عمر غلوّ کرد، به همین جهت علامه حلی و ابن‌داود حلی نام او را در قسم دوم کتاب، راویان غیر موثق آورده‌اند.
[۱۳] ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۴۳۹.


۲ - آثار



کتاب‌های اسماء رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و المتعه آثار حسن قمی است که حسن بن علی قمی آنها را روایت کرده است.

۳ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۸] استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۹۸.
[۲۰] مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۳۰.


۴ - پانویس


 
۱. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۹، ص۱۶۲.    
۲. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۱۹۶.    
۳. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۰۷.    
۴. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۱۳.    
۵. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۶۳.    
۶. تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۱۸.    
۷. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۱۳.    
۸. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۲۰.    
۹. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۵۸۵.    
۱۰. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۱۸۵.    
۱۱. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۹، ص۱۶۲.    
۱۲. حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۳۳۶.    
۱۳. ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۴۳۹.
۱۴. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۳، ص۲۲۸.    
۱۵. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۴.    
۱۶. قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۲، ص۱۰۶.    
۱۷. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۶۶.    
۱۸. استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۹۸.
۱۹. اسدی جزائری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال، ج۳، ص۳۷۲.    
۲۰. مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۳۰.


۵ - منبع


پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۶۴، برگرفته از مقاله «حسن بن خُرّزاذ قمی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.