حسن بن خرّزاذ قمیحسن بن خُرّزاذ قمی، از اصحاب امام هادی (علیه‌السّلام) و از محدثان شیعه در عصر امام هادی (علیه‌السّلام) (قرن سوم هجری قمری) بود. ۱ - معرفی اجمالیشیخ طوسی حسن بن خُرّزاذ قمی را اهل کشّ، روستایی در گرگان قدیم معرفی کرده و می‌گوید که از اصحاب امام هادی (علیه‌السّلام) به شمار می‌رفت، ولی روایتی از ائمه (علیهم‌السّلام) نقل نکرده است. او از علی بن اسباط، حسن بن علی بن فضال، موسی بن قاسم بجلی، اسماعیل بن مهران، محمد بن حماد ساسی و حسن بن علی بن نعمان روایت دارد. جبریل بن احمد، محمد بن حسن، حسین بن اشکیب و احمد بن علی قمی سلولی از او روایت نقل کرده‌اند. او محدث امامی و فردی موثق بود که هم مدح و هم ذمّ در حق او گفته شده است. حسن بن خُرّزاذ راویِ روایات زیادی بود، ولی گفته شده که در اواخر عمر غلوّ کرد، به همین جهت علامه حلی و ابن‌داود حلی نام او را در قسم دوم کتاب، راویان غیر موثق آورده‌اند. [۱۳]
ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۴۳۹.
۲ - آثارکتابهای اسماء رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و المتعه آثار حسن قمی است که حسن بن علی قمی آنها را روایت کرده است. ۳ - مطالعه بیشتربرای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود. [۱۸]
استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۹۸.
[۲۰]
مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۳۰.
۴ - پانویس
۵ - منبعپژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۶۴، برگرفته از مقاله «حسن بن خُرّزاذ قمی». |